Supermiasta – najnowocześniejsze metropolie

Na świecie żyje obecnie grubo ponad 7 miliardów ludzi. Wielu z nich całe swoje życie spędza w jednym miejscu, ale inni często podróżują. Jest gdzie, bo na świecie ciągle powstają nowe miasta. Oto te, które jeszcze kilkanaście lat temu albo w ogóle nie istniały, albo były małymi wioskami. W tych miastach rządzą technologie, bez nich byłyby tylko mało imponującymi zbiorowiskami szałasów.

Dubaj, ZEA

Dubaj to miasto w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, stolica emiratu Dubaju. Miasto to przyciągnęło uwagę świata dzięki nowoczesnym i ambitnym projektom budowlanym, spektakularnym imprezom sportowym i występom w filmach. Dubaj prawa miejskie uzyskał w 1833 r., ale prawdziwy rozwój nastąpił wraz z odkryciem ogromnych złóż ropy naftowej. Liczące 40 000 mieszkańców w 1960 r. pustynne miasteczko przeobraziło się w dwumilionową metropolię, jedną z najszybciej rozwijających się na całym świecie. Słynne wyspy budowane od podstaw czy wysokie budynki są wizytówkami Dubaju i umiejętności najlepszych architektów tu pracujących.

Incheon, Korea Południowa

Incheon to miasto na prawach metropolii i port morski w północno-zachodniej części Korei Południowej, niedaleko Seulu. Miasto wcześniej nazywało się Jemulpo. Na pobliskiej wyspie znajduje się port lotniczy Seul-Inczhon, który jest głównym portem lotniczym Korei Południowej i jednym z najważniejszych miejsc transferowych całej Azji. Port morski Incheon założono w 1883 r., jednak większość liczącej dzisiaj ponad 3 mln osób metropolii powstała głównie w latach 90. ubiegłego wieku. Władze Korei Południowej do 2020 r. chcą uczynić z Incheona najbardziej zaawansowane technologicznie i proekologiczne miasto świata.

Astana, Kazachstan

Astana to stolica Kazachstanu (od 1997 r.). Miasto znajduje się w północnej części kraju na Pogórzu Kazachskim, na północny zachód od Karagandy nad rzeką Iszym. Astana jest wizytówką Kazachstanu, i choć nie brakuje w niej typowych, socjalistycznych pamiątek, to rozwija się w imponującym tempie. Astana usytuowana jest na bezludnych półpustynnych stepach – zimą temperatura spada nawet do -40 stopni Celsjusza. Miasto zamieszkuje obecnie blisko milion osób, a ich szkoleniem zajmuje się pięć wyższych uczelni w tym jeden z najnowocześniejszych Uniwersytet Nazarbajewa czy wysoko ceniony Euroazjatycki Uniwersytet Narodowy im. L.N. Gumilowa.

Putrajaya, Malezja

Putrajaya to nowe centrum administracyjne Malezji, położone na obszarze tzw. Superkorytarza Multimedialnego. Putrajaya powstała jako odpowiedź na przeludnienie Kuala Lumpur. W związku z osiągnięciem przez stolicę Malezji ponad 1,5 mln mieszkańców, lokalne władze zadecydowały o zbudowaniu kolejnego miasta od podstaw. Putrajaya jest oddalona od Kuala Lumpur o zaledwie 15 minut jazdy szybkobieżną koleją KLIA Transit. Liczba mieszkańców Putrajayi stale rośnie, na tę chwilę wynosi blisko 70 tys. W pobliżu powstaje kolejne miasto Superkorytarza Multimedialnego o nazwie Cyberjaya.

Doha, Katar

Doha zwana również Ad-Dauha (arab. Wielkie drzewo) to azjatyckie miasto leżące na wschodnim wybrzeżu półwyspu Katar, w Zatoce Perskiej. Doha jest stolicą i największym miastem Kataru. Doha prawa miejskie uzyskała w 1850 r., ale prawdziwy jej rozkwit rozpoczął się, gdy Katar uzyskał niepodległość. W przeciągu ostatnich kilkudziesięciu lat miasto diametralnie zmieniło swój wygląd: usunięto slumsy, wybudowano nowe, supernowoczesne budynki i zbudowano odsalarnię wody morskiej, która zaopatruje mieszkańców. Dzięki ogromnym bogactwom lokalnych szejków, Katar jest obecnie uznawany za najbogatsze państwo świata (według ostatnich rankingów „Forbes”). W 2022 r. w tym znajdującym się na środku pustyni mieście zostaną rozegrane mecze Mistrzostw Świata w piłce nożnej.

Abudża, Nigeria

Abudża to miasto Nigerii, od 1991 r. stolica tego kraju, jeden z najważniejszych węzłów komunikacyjnych. W 1976 r. z powodu przeludnienia Lagos, władze Nigerii zdecydowały się przenieść stolicę państwa do innego miasta. Wybrano Abudżę, bo znajduje się w centrum kraju. Miasto wybudowano od podstaw w latach 80. ubiegłego wieku na wzgórzach Chukuku. Co ciekawe, miasto zaplanował japoński architekt Kenzo Tange. Obecnie Abudżę zamieszkuje ponad milion osób, a liczba ta stale rośnie.

Sandouping, Chiny

Sandouping jeszcze w 1984 r. był zwykłą wsią zwaną Huangniupu. Kiedy chińskie władze podjęły decyzję o budowie Zapory Trzech Przełomów na rzece Jangcy w prowincji Hubei, trzeba było gdzieś osiedlić wszystkich robotników biorących udział w projekcie. Tak powstało Sandouping, Miasto liczy obecnie blisko 40 tys. mieszkańców, choć ze względu na nowoczesne technologie będące konsekwencją sąsiadującej tamy, liczba ta stale rośnie.