5 rzeczy, których nie będą pamiętały twoje wnuki

Jakiś czas temu zastanawialiśmy się, jakie to przedmioty odejdą w niepamięć wraz z nadejściem nowego pokolenia ManiaKów. Tym razem popuściliśmy wodze fantazji nieco bardziej. Rozważamy bowiem, jakie sprzęty znikną ze sklepowych półek nie za lat -naście, czy -dzieścia, ale dobre kilkadziesiąt. Oto nasze propozycje.

Książki i gazety

Z czytelnictwem u nas marnie. A, według najbardziej optymistycznych prognoz, będzie dramatycznie. Biblioteka Narodowa nie opublikowała jeszcze wyników badań za 2011 rok, ale te wcześniejsze nie napawają optymizmem. W 2010 więcej niż co drugi Polak zachowywał się jakby książki parzyły, w związku z czym (idąc za głosem rozsądku naturalnie!) nie tknął żadnej nawet kijem przez szmatę. W innych krajach Unii jest na szczęście znacznie lepiej, ale wcale nie zmienia to naszej pesymistycznej prognozy wobec muzealnej zaledwie przyszłości książek i gazet. Nie wieszczymy przez to końca prozy ani prasy, musielibyśmy zwariować, ale ich papierowe wydania to już raczej twory bez szczególnie świetlanej przyszłości.

Cyfryzacja społeczeństwa postępuje w imponującym tempie. Tablety sprzedają się w dziesiątkach milionów egzemplarzy każdego roku, a wzrost tego rynku ciągle przyspiesza. To właśnie na takiej platformie czytanie prasy, wzbogaconej o multimedialne dodatki, staje się coraz modniejsze. Wszystkie poważne wydawnictwa mają swoje mobilne, cyfrowe wersje. Agregatorów prasowych zarówno na iOS, jak i na Androidzie znajdziemy na pęczki. To jednak ciągle nic, w porównaniu z tym, jaką furorę robią czytniki e-booków. Pod koniec 2010 roku po raz pierwszy Amazon w Stanach Zjednoczonych sprzedał więcej książek wirtualnych niż papierowych. Do nas moda na czytniki nie dotarła jeszcze z taką siłą, z jaką zawładnęła USA i Wielką Brytanią (tylko w minione Święta na Wyspach sprezentowano ponad 1.2 miliona Kindli), ale to tylko kwestia czasu. Może kiedy będziemy mogli kupić nowy model za taką cenę, jak na zachodzie ($79), też zaczniemy na potęgę czytać wirtualne książki. Oby, bo póki co w Polsce nie czytamy nawet etykiet na jogurtach, nie mówiąc o literaturze.

Napędy optyczne

To może się zdarzyć znacznie wcześniej, niżby się na pierwszy rzut oka wydawało możliwe. Myśleliśmy nawet nad umieszczeniem tego wpisu w artykule o przedmiotach, których nie pozna już następne pokolenie, ale to chyba jednak byłaby przesada. Niewielka, ale wciąż przesada. Pierwsze symptomy tego, że rezygnujemy z danych zapisanych na płytach już widać. Każda osoba w miarę zorientowana w tym, co dzieje się w świecie nowych technologii z pewnością zauważyła szał na Ultrabooki. Komputery zaprojektowane przez Intel w znacznej większości są napędów optycznych pozbawione, a margines błędu stanowią tu tylko modele, które zostały nazwane Ultrabookami przez swoich producentów tylko dlatego, że wypuszczenie dziś na rynek komputera nazwanego po prostu „notebookiem” to takie PR-owe faux pas jak próba zawojowania świata motoryzacji „nowym automobilem”.

Siłą rzeczy, ze względu na ich niewielkie rozmiary, również tablety nie mają miejsca na czytniki DVD czy blu-ray. Oczywiście ciągle mnóstwo aplikacji jest wydawanych na nośnikach optycznych, ale na szczęście do ekstremalnej rzadkości zaliczają się sytuacje, gdy nie ukazują się wersje cyfrowe, do pobrania z Internetu. Kopiowanie plików natomiast już od dawna stało się domeną pendrive’ów i dysków przenośnych. Są szybkie, nie wymagają specjalnego oprogramowania i można ich używać wielokrotnie, błyskawicznie się więc zwracają. Tym bardziej, że nie kosztują zbyt wiele. Pozostają jeszcze filmy, muzyka i gry. To ciągle ogromny rynek, ale wszelkiego typu sieciowe sklepy jak iTunes czy Netflix już stały się szalenie popularne i ciągle będą rosnąć w siłę. Przyszłość należy do streamingu danych z chmury oraz kupowania wirtualnych wersji dóbr kultury… i to przyszłość zapewne wcale nie bardzo odległa.

Ramówki stacji

Nie mając pojęcia, co akurat leci w telewizji, można zostać bardzo nieprzyjemnie zaskoczonym. Liczymy na mocny film akcji, a tu dramat z cyklu Prawdziwe Historie. Chcemy obejrzeć jakiś dobry serial, a z ekranu atakują Trudne Sprawy i słynny pan Dariusz, siedzący w wannie z najdroższym szampanem. Oczekujemy niezłej obyczajówki, a Maciek z Klanu bije się z komputerem. Niezorientowany widz zdecydowanie nie ma lekkiego życia. Na szczęście z pomocą przychodzą gazetki z programami telewizyjnymi – obok „500 krzyżówek panoramicznych” podstawowy asortyment każdej dobrze wyposażonej świątyni dumania. Za jakiś czas jednak nie będą one już nam ani naszym wnukom potrzebne.

Epoka Smart TV już się zaczyna i powoli wkraczamy w erę, w której to widz sam jest panem ramówki. Usługi typu Video on Demand już zyskały sobie sporą popularność także w Polsce – w swojej ofercie mają je wszystkie duże koncerny medialne działające na naszym rynku. Nawet dziś coraz częściej siadamy na kanapie przed telewizorem po to, żeby zobaczyć to co chcemy, a nie to, co akurat dana stacja ma nam do zaoferowania. Pewnie, musi jeszcze trochę wody w Wiśle upłynąć, zanim ktoś zdecyduje się na stałe zrezygnować z ramowego układu programów, ale prędzej czy później pewnie dojdziemy do takiego etapu. Smart TV nie jest jeszcze na tak wysokim poziomie, ale bierzemy tu pod uwagę aż kilkadziesiąt lat na rozwój. Nie ma wątpliwości, że zmierzamy właśnie w tym kierunku.

Aparaty kompaktowe

Kilka lat temu proste i stosunkowo niedrogie cyfrówki przeżywały prawdziwe oblężenie. Te łatwe w obsłudze urządzenia dawały bardzo zadowalające efekty dla kogoś, kto na fotografii się nie znał, za to lubił mieć pamiątki z wakacji w ilościach przemysłowych. Cyfrówką można pstrykać i pstrykać, a miejsca na karcie pamięci i tak będzie jeszcze dużo. Tylko, że za jakiś czas po prostu nie będzie już czym pstrykać. Coraz więcej osób przy robieniu zdjęć polega teraz wyłącznie na telefonach komórkowych. Kilka lat temu byłoby to jeszcze godne pożałowania. Do niedawna bowiem równie dobrze można było pstrykać fotki komórką, co włączyć laptopa, uruchomić MS Paint i namalować to, co widzimy przed sobą. Jakość uzyskanego obrazu byłaby podobna. Teraz jednak czasy się zmieniły.

Ilość megapikseli i jakość obiektywów montowanych w telefonach poszły drastycznie w górę. Wiodące modele tylko nieznacznie ustępują standardowym kompaktom. Mają te same funkcje, zdjęcia wychodzą całkiem ładne, a do tego nikt na co dzień nie nosi ze sobą aparatu fotograficznego. Komórka to co innego, więc można zrobić fotkę lub nagrać krótki filmik nawet w sytuacji, gdy nie spodziewaliśmy się, że będzie nam to potrzebne. Z roku na rok sprzedaż kompaktów spada i nie ma żadnych przesłanek by twierdzić, że wkrótce ich los się odmieni. Przyszłość aparatów cyfrowych to drogie urządzenia dla profesjonalistów, którzy nie mogą zadowolić się fotką cykniętą byle jak i byle gdzie, bo z robienia perfekcyjnych fotografii żyją. Czy ktoś jeszcze będzie w przyszłości potrzebował do zdjęć czegoś innego niż komórka? Mocno wątpliwe.

Gotówka

Na zniknięcie tego tałatajstwa niżej podpisany czeka z największą niecierpliwością. Do większości tych zmian podchodzę raczej neutralnie i nie odczułbym ich za bardzo. Może poza książkami, bo co to za sypialnia, w której nie ma półek uginających się pod zakurzonymi tomiszczami. Ale gotówka? Nie chcę gotówki. Noszę ze sobą te cholerne drobne i banknoty o niskich nominałach bez przerwy, a jak są potrzebne, to nagle się okazuje, że ich nie ma. Dość, niech wszystko się zdigitalizuje i będzie spokój!

Wszystkie drobne płatności powinny być załatwiane za pomocą kart zbliżeniowych lub specjalnych aplikacji na telefonach komórkowych. Koniec z grzebaniem w portfelu w poszukiwaniu kilku monet, koniec z „mogę być winna grosika?” – nie, nie możesz, chcę mojego grosika natychmiast na moim koncie. W tym właśnie kierunku zmierzamy (i całe szczęście!). Choć do całkowitego wycofania gotówki z obiegu ciągle jest bardzo daleko, to można się spodziewać, że w końcu nas to czeka. Ze wszystkich wymienionych pozycji, to jednak zdecydowanie najdalsza perspektywa. Stworzenie całkowicie cyfrowej waluty oraz bezpiecznych systemów płatności, choć może nie brzmi strasznie, to jest sporym wyzwaniem. Nie jutro, nie pojutrze…. ale za 50 lat? Kto wie…