Najzimniejsze miejsca świata

Tegoroczna zima w Polsce bardziej przypomina przedwiośnie lub wczesną jesień, ale są na świecie miejsca, w których nie tęskni się za mrozem. Tam zimno jest przez cały rok. Poniżej znajdziecie 5 najzimniejszych zamieszkałych miejsc na świecie.

Istnieje odsetek osób, dla których to zima jest najbardziej emocjonującym momentem roku. Mróz skrzypiący pod butami, śnieg spadający majestatycznie z nieba czy niekończące się szusowanie na nartach. Tak, niewątpliwie można by znaleźć pozytywy wiecznej zimy. Niestety, dłuższe przebywanie w miejscu, w którym przez cały rok średnie temperatury spadają poniżej -20 stopni Celsjusza może być niekorzystne, a wręcz szkodliwe. Warto choćby wspomnieć o depresji, która – jak udowodniono naukowo – częściej pojawia się w konsekwencji braku odpowiedniej ekspozycji na promienie słoneczne. Okazuje się jednak, że mieszkańcy tego typu miejsc często potrafią być szczęśliwsi, niż obywatele największych metropolii świata.

• Zobacz również | Najgorętsze miejsca na świecie

Oto 5 najbardziej ekstremalnych pod względem temperatury miejsc na Ziemi, które cały czas są zamieszkane.

Snag, Kanada: -63,0 st. C

Snag to mała wioska w Jukonie, w której dominuje suchy, mroźny klimat. Odnotowano tu temperaturę rekordową w całej kanadzie, aż -63 st. Celsjusza. Zimą średnie temperatury wahają się w granicach -30 st. Celsjusza, choć obecna jest wyjątkowo łagodna, bo przez większość czasu jest tu za dnia tylko 20 stopni na minusie. Zimno stanowi ważny element kanadyjskiego życia, więc mieszkańcy Snag bez problemu odnajdują się w temperaturach niekorzystnych dla przyjezdnych. Tubylcy Snag słyną podobno z przygotowywania niepodrabialnej i mocno rozgrzewającej herbatki z prądem. Trzeba jednak uważać, bo słynny w całej Kanadzie napój może szybko zwalić z nóg.

Jakuck, Rosja: -64,4 st. C

Jakuck to miasto w północno-wschodniej Syberii nad rzeką Leną, które zamieszkuje ponad 250 tys. osób. Normalnie funkcjonuje tu port rzeczny, port lotniczy i wiele zakładów przemysłowych. Miasto jest położone na wiecznej zmarzlinie, więc wszystkie budynki są posadowione na palach. Całkiem niedaleko stąd do Wierchojańska, czyli bieguna zimna półkuli północnej. Klimat Jakucka jest wybitnie kontynentalny – występuje tu bardzo długa i mroźna zima (ze średnią temperaturą w styczniu -38,6 st. Celsjusza) oraz krótkie, ale ciepłe lato (średnia temperatura w lipcu to 19,5 st. Celsjusza). Temperatury podlegają iście ekstremalnym wahaniom – w lipcu 2011 r. odnotowano tu aż 38,4 st. Celsjusza, a w lutym 1891 r. -64,4 st. Celsjusza. Dominuje przemysł wydobywczy, a od 1983 r. w Jakucku wydobywa się diamenty.

Wierchojańsk, Rosja: -67,8 st. C

W zestawieniu najzimniejszych miejsc świata nie mogło zabraknąć klimatycznych zakątków Rosji. Wierchojańsk był miejscem zsyłek więźniów politycznych, a teraz jest domem dla ponad 1400 osób. Jedno z najzimniejszych miejsc półkuli północnej (średnia roczna temperatura -17 st. C); szkoły zamyka się tu dopiero, gdy temperatura spadnie poniżej -52 st. Celsjusza. Najniższą odnotowaną tu temperaturą było -69,8 st. Celsjusza, co po korekcie danych dało oficjalnie -67,8 st. Celsjusza. Opady należą tu do rzadkości, powietrze jest suche, a latem ogrzewa się w trakcie dnia nawet do 30 st. Celsjusza! To prawdopodobnie najbardziej chimeryczne miejsce na Ziemi.

Ojmiakon, Rosja: -71,1 st. C

We wschodniej Syberii leży miasteczko Ojmiakon, w którym zimą temperatury spadają poniżej -60 st. Celsjusza. Ponieważ wieją tu dodatkowo silne wiatry, temperatura odczuwalna na skórze spada do trudnych do wyobrażenia – 100 stopni Celsjusza! Nazwa „Ojmiakon” oznacza „nigdy niezamarzającą wodę” i odnosi się bezpośrednio do pobliskich gorących źródeł. Mieszka tu ponad 500 osób, z których większość pracuje jako hodowcy reniferów, myśliwi czy rybacy. Nie potrzeba tu lodówek, bo mięso po prostu wystawia się za okno.

Wostok, Antarktyda: -89,2 st. C

Wostok to rosyjska stacja badawcza, znajdująca się na Antarktydzie. Mimo, iż jest to placówka badawcza, to należy uznać, że praktycznie przez cały rok mieszkają tu ludzie, więc u podstaw nie różni się niczym od klasycznych miast. Stację badawczą wybudowano w 1957 r., a średnie temperatury zimą oscylują w okolicach -70 st. Celsjusza. Jak się poszczęści latem, to temperatura potrafi tu wzrosnąć do -30 st. Celsjusza. Prawdziwy rekord padł tu w 1983 r., gdy na termometrze odnotowano -89,2 st. Celsjusza. Niektóre źródła podają, że jeszcze zimniej było w 1997 r., kiedy to temperatura miała spaść aż do -91 st. Celsjusza.